Didim'de tatil yaparken çarya yakn bir banka olan Akbank'n önünden geçiyordum. Aniden rüzgarn savurduu renkli not katlarndan bir tanesini yakaladm. Kad elime alp incelediimde, üzerinde Japonca yazlarla dolu esrarengiz bir not buldum. Hemen cep telefonumu çkarp Google Translate uygulamasn kullanarak notu çevirdim. Notun içinde, "Nükleer silah aktifletirme kodlar" yazlyd.
Bu beklenmedik keif, tatil planlarm bir kenara brakmama neden oldu. Ancak bu srada fark ettim ki, peimde Japon istihbarat servisi ve Mozambik ajanlar vard. Çar içinde hzla yürüyerek, bu gizemli takipçilerden kurtulmaya çaltm. Her köe banda, izimi sürmeyi baaran ajanlar beni takibe devam ediyordu.
Bu srada Google Translate'in çevirisinin doruluunu sorguluyordum. Acaba gerçekten nükleer silah kodlar m yazyordu bu notta? Didim'in sokaklarnda kaçarken bir yandan da kendi bama dümü olduum bu casusluk olaynn gerçek yüzünü anlamaya çaltm.
Sonra Terzi Hasan'n bir i hanndaki dükkanna geldim .
Dükkann kapsn hzla çaldm ve içeri girdim. Terzi Hasan, makasn elinde skca tutarak bana doru bir adm att. akn bir ekilde geri çekildim ve ona ne olduunu sordum. O srada Terzi Hasan, gizemli bir gülümsemeyle, "Madagaskar ajanlarndan biriyim," dedi.
aknlkla geri adm atarken, Terzi Hasan anlatmaya balad. Madagaskar'dan gönderilen ajanlardan biri olarak, nükleer silah kodlarnn peinde olduunu ve bu kodlar ele geçirmek için iz sürdüünü açklad. Aniden ortaya çkan bu casusluk olay, sadece Japon istihbarat servisi ve Mozambik ajanlar ile deil, ayn zamanda Terzi Hasan gibi sra d figürlerle de karlamama neden olmutu.
Terzi Hasan'n makasla saldrs, bir yandan Madagaskar ajanlarnn ciddiyetini gösterirken dier yandan da beni bu karmak entrikann içine daha fazla çekiyordu. Didim'in sakin sokaklar, beklenmedik bir casusluk olayna sahne olmu ve benim gibi sradan bir tatilciyi bir anda uluslararas bir macerann içine atmt.
Terzi Hasan'n dükkanndan zorla kaçtktan sonra Cumhuriyet Caddesi'ne çktm. Hzla koarak Atatürk heykelinin önüne ulatm. Ancak aniden, güçlü bir k topu belirdi, sanki bir zaman makinesinin kaps gibiydi. Iktan çkan Alman polisi klkl askerler, kaçarak üzerime doru gelmeye baladlar.
Almanca, "Dur, biz Alman Nükleer ajanlaryz!"(Stopp, wir sind deutsche Atomagenten!) diye bardlar. Kalbim hzla atmaya balad ve hiç düünmeden komaya devam ettim. Atatürk heykeli etrafndaki meydanda, Alman ajanlarndan kaçarken çevremdeki insanlar akn baklarla olay izliyordu.
Alman ajanlar, beni yakalamak için koar admlarn hzlandrdlar. Sk sk arka sokaklara saparak, Didim'in dar sokaklarnda onlardan kurtulmaya çaltm. Ancak her dönemeçte, Alman Nükleer ajanlar izimi sürmekte kararlydlar.
Bu karmak macerada, Didim'in sakin caddeleri ve meydanlar, uluslararas casusluk oyunlarnn bir sahnesine dönümütü. Alman ajanlarndan kaçarken, bu gizemli olaylarn ne kadar derinlere uzandn anlamaya çalyordum...
Kan ter içinde kalmtm... Aklma birden polisi aramak geldi... Neden daha önce düünmemitim! 3 haneli telefonu bile hatrlamakta zorlandm fakat... 112 miydi, 115?.. Merkezi camiinin oraya kadar gelmitim... Birden telefonum çald... korkarak açtm... Kii, emniyetten aradn söyledi. Nerede olduumu sordu polis. Merkez camiinin oradaym, gelin beni aln, kurtarn dedim. Bankamatikler vard camiinin karsnda. O bankamatiklerin ikisinin aras girdim. Konumu da polise attm. 2 dakika sürmeden bir sivil polis belirdi, kendini tantt. Elindeki apkay ve gözlüü bana uzatt. apkay ve gözlüü taktm. 2 metre uzaktaki sivil araca bindik. Emniyete doru yola çktk....
devam edecek...
